صبح تا ظهرم را گذاشتم و خیلی نوشتم و خواندم و ویرایش کردم و آماده ی آماده بود برای انتشار که دستم خورد و همه اش پرید. هیچ کجا هم پیدایش نمیکنم.
شکست سختی بود برای تلاش طولانی دفعه ی اول. خسته بودم، خسته تر شدم و احساس میکنم قلبم بد شکسته است :))
همین دو خط را بپذیرم از خودم. انشاالله دفعه ی بعد.
ایباباااا :))
یکی از مصایب وبلاگ نویسی همینه هدی.
تبریک میگم بابت اولین تجربهت😁